این مطلب رو برا مامان های باردار و حتی مامان هایی که ممکن کوچولوشون مریض باشه می نویسم تا تجربه من امیدی باشه براشون که هیج وقت از لطف خدا غافل نشن و ببینن که معجزه میتونه اتفاق بیفته مگه اینکه مصلحت خدا چیز دیگه ای باشه.
پسر عزیز من الان 2سال و 8 ماهشه و خیلی ناز و مامانی شده ، تولد ش خیلی پرماجرا بود که تو وبلاگ قبلی (تولد پرماجرا)نوشتم اما حالا میخوام اینو به مامان های باردار و نگران از سالم بودن بچه شون بگم که به جای استرس فقط قضیه را بسپارید به خدا و ازش یه کوچولوی سالم بخواهید چون همه چیز دست خداست .
من خودم یادمه که وقتی پسرم با مشکل فتق دیافراگ به دنیا اومد دکترا گفتند احتمال زنده موندش بعد از عمل زیاد نیست و خیلی به موندش دل نبندید اما من و باباش قبول نکردیم و حتی رفتیم سریع شناسنامه اش را تو روز دوم تولدش گرفتیم و بردیم از پشت شیشه دستگاهی که توش خوابیده بود نشونش دادیم و بهش گفتیم امیر حسین تو باید زنده بمونی و فقط عاجزانه از خدا کمک خواستیم و خدا دعاهامون و اجابت کرد و پسرمون عمل را با اینکه دکترش گفت خیلی سخت بوده ، به لطف خدا و تلاش دکترش به خوبی تحمل کرد .
بعد از مرخص شدن دکترش فرستادمون که از قلبش اکو بگیریم چون احتمال اینکه ناراحتی قلبی پیدا کرده باشه خیلی بالا بود اما در کمال ناباوری قلبش کاملا سالم بود که خود دکتر گفت این معجزه است .
الان امیرجون ما در 2سال و 8 ماهگی کاملا سالم و باهوشه و هیچ مشکلی نداره پس مامانای عزیز فقط توکل به خدا کنید و بچه های توراهی یا اگه خدای نکرده بچه مریض دارید بسپاریدشون به خدا .